THE JUNICHO VIDEO. RENKU BOOK

The Junicho Video-Renku Book jest serią 12 dodekafonicznych wideo-poematów, trwających od 1:45 do 3 minut, bazujących na 17-wiecznej poezji japońskiej (renku). Oglądanie wideo-renku jest obcowaniem z fantasmagorią. Od stonogi uwięzionej w zlewie, przez człowieka śpiewającego karaoke do ukochanych papug, tworzą one bogaty, wielowarstwowy kolaż ruchomych obrazów, dźwięków i słów wędrujących przez codzienność. Renku – podobnie jak w dadaistycznej technice Exquisite corpse, łączącej rozproszone pojedyncze wyrazy, tworzące wspólny tekst – jest kompowane nienarracyjnie, zgodnie ze złożonym systemem opartym na strukturalnych powiązaniach i przemieszczeniach znaczeń. Wideo renku zostało stworzone jako rama w celu badania powiązań między efemerycznością a konkretem, i wiecznym ruchem ustanawiającym granice między światem natury i konstrukcjami kulturowymi. W ten sposób poddaje ono w wątpliwość binarną opozycję między przedmiotem a podmiotem i między ja a światem. W przeniesieniu formy renku na wideo została wykorzystana najkrótsza i najbardziej elastyczna forma poetycka Junicho, znacząca „12 tomów”. Wersy renku – formy bardzo skodyfikowanej – muszą odnosić się do czterech pór roku, dotyczyć miłości oraz zwracać się do księżyca i kwiatów.   

Eve Luckring (US) zaczęła pracę z filmem w 1990. Tworzy wideo, poezję, a także instalacje. Jej prace badają granice definiujące miejsce, ciało i przyzwyczajenia. Przez dziesięć lat współpracowała ze znanym undergroundowym klubem nocnym w Los Angeles. Swoje prace umieszcza w windach, wspólnych przestrzeniach, na billboardach, jak też pokazuje je w tradycyjnych miejscach wystawienniczych czy na projekcjach.