SLEEP AL NAIM

Sześciogodzinne, czarno-białe wideo, nad którym pracę artysta zaczął w 2005 roku, przedstawia śpiącego mężczyznę, współczesną ikonę, pisarza Salmana Rushdiego. Obraz nawiązuje do „Snu”, minimalistycznego, eksperymentalnego, popartowego filmu Andy’ego Warhola z 1963 roku, obrazującego wizerunek poety Johna Giorno.

Śpiący przed kamerą Warhola John Giorno, w kontekście literackim i literackiej kontrowersji, jawi się jako paradoksalny, ale niezbędny. Sleep Al Naim sugeruje ambiwalencję fizycznego porzucenia, ciszy i spokoju.

Po publikacji „Szatańskich wersetów” w 1988 roku, Salman Rushdie był narażony na niebezpieczeństwo. Uciekając w sen, stawia się w bezbronnej sytuacji, ale w tym samym czasie, ten moment nieświadomości wyraża siłę i pewność siebie: snu sprawiedliwych.

Mounir Fatmi (MA), ur. 1970, tworzy przestrzenie wizualne i gry językowe, mające na celu uwolnić widza od ich wyobrażeń o polityce i religii, i pozwalającymi im zastanowić się na tymi i innymi tematami w nowy sposób. Jego prace wideo, instalacje, rysunki, obrazy i rzeźby eksponują ludzką niepewność, lęki i pragnienia.

Jego prace były prezentowane między innymi w Migros Museum für Gegenwarskunst w Zurychu, Museum Kunst Palast w Düsseldorfie, Tate Modern w Londynie, Centre Georges Pompidou w Paryżu oraz Mori Art Museum w Tokio, a także podczas Gwangju Biennale w Korei, 2. Biennale w Sewilli, 1. Luanda Triennale w Angolii, 8. Biennale w Sharjah i 52. Biennale w Wenecji.

W 2006 roku zdobył główną nagrodę 7. Dakar Biennale, był także laureatem nagrody Uriöt Rijksakademie voor beeldende kunsten, Amsterdam.

Mieszka i pracuje w Paryżu.