DSC_8158_a

HEXEN 2.0

Suzanne Treister (UK)
instalacja

Projekt Hexen 2.0 – złożona wielkoformatowa instalacja, na którą składają się plansze, wydruki, karty i mapy w oryginalnej i sugestywnej formie, umożliwiająca przyjrzenie się rozwojowi nowoczesnych technik komunikacji, ujmująca temat narodzin i rozwoju „projektu nowoczesności”, osiągnięć i ograniczeń cywilizacyjnych, politycznych i społecznych, jako serię pytań w zakresie oddziaływania nowych systemów społecznej manipulacji i sterowania społeczeństwem za pośrednictwem interaktywnych technologii.

Hexen 2.0 przygląda się historii badań naukowych, stojących za rządowymi programami masowej kontroli i równoległych historii kontrkultury i ruchów obywatelskich. W kontekście amerykańskich, powojennych, rządowych i wojskowych celów, Hexen 2.0 obrazuje zbliżanie się do siebie nauk ścisłych i nauk o społeczeństwie, widoczne w rozwoju cybernetyki i internetu, powstaniu Web 2.0, pracy wywiadu, oraz implikacje dla przyszłości powodowane nowymi systemami manipulacji społecznej w społeczeństwie kontroli.

Hexen 2.0 w szczególności przedstawia uczestników przełomowych Macy Conferences (1946–1953), których głównym celem było położenie podwalin pod ogólne nauki dotyczące zasad działania ludzkiego umysłu. W projekcie jednocześnie przedstawione są różne filozoficzne, literackie i polityczne reakcje na postęp technologiczny, włączając w to koncepcje anarchoprymitywizmu, postlewicowości, Teodora Kaczyńskiego/The Unabomber, technogajanizmu i transhumanizmu, oraz prekursorskie idee Thoreau, Warrena, Heideggera i Adorno wobec utopijnych i dystopijnych wizji przyszłości literatury science-fiction i filmu.

Oparty o rzeczywiste wydarzenia, postacie, historie i naukowe prognozy na przyszłość, składający się z alchemicznych diagramów, kart tarota, fragmentów tekstów, wideo i strony internetowej, „Hexen 2.0” oferuje przestrzeń, którą widz może wykorzystać jako narzędzie do wyobrażania alternatywnych przyszłości.

Suzanne Treister (UK), ur. 1958, absolwentka St. Martin’s School of Art w Londynie (1978-1981) i Chelsea College of Art and Design (1981-1982), brytyjska pionierka sztuki nowych mediów. Tworzy projekty z pogranicza nowych technologii, fikcyjnych światów i historii alternatywnych, eksperymentując z różnymi środkami medialnego wyrazu – wideo, internetem, technologiami interaktywnymi, fotografią, rysunkiem i akwarelą. Jej twórczość charakteryzuje ekscentryczna narracja i niekonwencjonalne metody badawcze.