AKTORZY

Instalacja składa się z czterech projekcji wideo, portretów kobiety i mężczyzny w różnym wieku. Monolog każdej postaci jest indywidualnie zinterpretowanym powtórzeniem prawdziwej wypowiedzi ciężko pracującej bizneswoman – matki w średnim wieku.

Aktorzy odnoszą się nie tylko do osób świadomie wcielających się w role odgrywane na scenie czy filmie. Postaci z wideo adaptują tekst filtrując go poprzez własne doświadczenia. Nie jest to już tylko odtworzenie, ale próba uzewnętrznienia własnego „ja” poprzez odgrywaną rolę. Używając formy powtórzenia i odtworzenia chcę zwrócić uwagę na aspekt wcielania się i wypełniania ról społecznych, uwikłania w kreowane przez media wzorce zachowań, których próba realizowania nieraz przekracza osobiste możliwości.

Aktorzy zostają ukazani w intymnym momencie załamania, rezygnacji i niepewności, czy właściwie wypełniają swoją rolę? Swoista “spowiedź” par uzupełnia się, wchodzą sobie  w słowo, wzajemnie dopowiadają kwestie; grając, są równocześnie aktywnymi obserwatorami samych siebie. Nieustanne aktualizowanie się podczas równoczesnego grania i samooglądania, jest znamienne dla generacji YouTube i jest istotną cechą kreowania jej tożsamości.

Słowa są prawdziwe, brzmią tak jak zostały usłyszane i zapisane. Wypowiedź bizneswoman skierowana do rejestrującej ją kamery, jest intymna, konfesyjna i szczera wobec świadka, jednak już niekoniecznie wobec samej siebie. Została rozpisana na 4 postaci, aby poprzez grę aktorów wydobyć momenty szczerości w aktorstwie nas samych.

Justyna Misiuk (PL), ur. 1989 w Przemyślu. Absolwentka Katedry Intermediów Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (2013), obecnie studentka Wydziału Reżyserii na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie. Studiowała również na Universitatea de Arta si Design w Cluj–Napoca w Rumunii (2012). Jej prace oscylują wokół związku człowieka z naturą: rytuały i wierzenia, zwyczaje, dzikość i wolność. Interesują ją stany i czynności zakorzenione głęboko w człowieku, jednak wypierane przez kulturę. Jej prace pokazywane były m.in. w Kunsthal Aarhus (On the Silver Globe, Dania, 2014), Galerii Soimii Patriei w Cluj–Napoca (I want to be a mirror for you, Rumunia, 2012), Centrum Sztuki WRO we Wrocławiu (AC/DC/IT, 2012), Galerii Kordegarda w Warszawie (AAAkupunktura, 2012), Aula Gallery w Brnie (Video on Demand, Czechy, 2011), Kabelvåg Gallery w Norwegii (I like it loud, 2010), BWA w Zielonej Górze (Archeologia teraźniejszości, 2009), a także w programie Biennale Sztuki Mediów WRO (Wrocław, 2011 i 2013), Festiwalu Teatralnego w Sibiu (Rumunia, 2012), Festiwalu Sztuki Wideo Punkty Widzenia (Łódź, 2011 i 2012) czy Video Art Festival Miden w Kalamacie (Grecja, 2010). Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012).